Ο ηλίθιος …

Δράμα του Φ. Ντοστογεφσκυ με τους Π. Φιλιππίδη, Γ. Στάνκογλου, Μ. Κίτσου, Λ. Παπαληγούρα, Γ. Κωνσταντίνου, Γ. Φέστα, Ιωάν. Παπαζήση κ.α.

Ο καλοκάγαθος σαν παιδί πρίγκιπας Μίσκιν στον κόσμο των «μεγάλων» με τα παρασκήνια, τις δολοπλοκίες, τις κακίες, την κοροϊδία και την εξαπάτηση.

Έργο δύσκολο και αρκετά βαρύ – μακρόσυρτο. Άστοχος ηλικιακά όπως και να το κάνουμε ο κ. Φιλιππίδης. Όσο πηγαία και αν εκπέμπει μια παιδικότητα και αφέλεια στο παίξιμο του, δυστυχώς η ηλικία του ερχόταν κόντρα με το νεανικό του ρόλου του. Ωστόσο κάνει φιλότιμη προσπάθεια, όπως και πριν 2-3 χρόνια στην προσπάθεια του να ενσαρκώσει τον «Εμποράκο».
«Τέρας Υποκριτικής» αναμφισβήτητα πια ο κ. Στάνκογλου. Τιμάει και εκτιμάει τα μάλα κάθε του δουλειά με το ταλέντο του. Ευχάριστη έκπληξη ο κ. Παπαζήσης. Δε με έχει συνηθίσει σε τόση δεινότητα. Προικισμένη και φρέσκια όπως πάντα η κ. Παπαληγούρα. Συγκινητική η κίνηση του κ. Φιλιππίδη στην υπόκλιση να βγάλει μπροστά τον κ. Κωνσταντίνου τιμώντας τον για την παρουσία του επί σκηνής. Δε θα ασχοληθώ με την προβληματική του άρθρωση, διότι αγαπώ όλους τους παλιούς ηθοποιούς και δε θα είμαι αντικειμενική.
Το σκηνικό από λειψό έως πολύ κακό. Ξύλινες παλέτες και ένα βάζο με νερό έκαναν το όλο εγχείρημα λίγο πιο κουραστικό. Γενικά είχε αρκετές καλές στιγμές, αλλά δε θα έλεγα ότι ήταν και η καλύτερη απόδοση του Ηλιθίου..

Κατ' αρχάς, αν και κουραστικό, το κείμενο είναι εξαιρετικό. Υποκριτικά έμεινα ευχαριστημένος από όλους τους ηθοποιούς. Στα αρνητικά τώρα: λάθος ηλικιακά ο πρωταγωνιστής. Δεν μπορούσα να συνδυάσω με τίποτα τα λόγια του πρωταγωνιστή με την εμφάνισή του και συγκεκριμένα την ηλικία του. Ενοχλητικά ανύπαρκτο σκηνικό. Είναι έργο που θα άντεχε πολύ περίπλοκο, ίσως και περίτεχνο σκηνικό, όμως ένα μαύρο παντού και λίγες παλέτες γύρω γύρω να πηγαινοέρχονται ήταν ανυπόφορα βαρετά. Δεν θα το πρότεινα με τίποτα σε κάποιον μη μυημένο στο θέατρο, που ξέρει ακριβώς τι πάει να δει.