Εκτός ύλης ή Ο μονόλογος ενός καθ’ ομολογία παράλογου…

Μονόλογος του Κ.Λεμονή με τον Γερ. Σκιαδαρέση.

Ο τελευταίος λόγος που εκφωνεί τον τελευταίο του λόγο μέσα στη Βουλή λίγο πριν παραιτηθεί.

Πολύ καλός, όπως πάντα ο κ. Σκιαδαρέσης, άρτια ερμηνεία, στητή παρουσία, καθαρότητα φωνής.
Το κείμενο ωστόσο αποδείχτηκε κατώτερο των προσδοκιών μου. Δε βρήκα κανένα λόγο που το συγκεκριμένο κείμενο αποτέλεσε θεατρική παράσταση. Τίποτε το ιδιαίτερο έως αδιάφορο. Θα μπορούσε να το παρομοιάσει κανείς με κείμενο – λόγο για τη Βουλή των Εφήβων.
Το σκηνικό πολύ λειτουργικό, αν και λιτό. Ιδιαίτερα εύστοχη η επένδυση της παράστασης με αποσπάσματα Αναγνωστάκη και Χατζηδάκι.

Μια παράσταση που ανυπομονούσα να δω, γιατί είχε την προοπτική να είναι εξαιρετική και πολύ μπροστά από την εποχή της. Απογοήτευση πλήρης! Κείμενο γραμμένο καθαρά από μαθητή (ξεκάθαρο από τη στιγμή που σε άσχετο σημείο μιλάει για τον μαθητή του τελευταίου θρανίου και άλλα σχετικά) που σίγουρα δεν κολλάει στα χείλη κάποιου, υποτίθεται, έμπειρου πολιτικού. Απλά δεν συνάδει. Πολύ ωραίο ως ιδέα η όλη σύλληψη, όμως η εκτέλεση -όσον αφορά στο κείμενο- άθλια επιεικώς! Η μεγάλες προσδοκίες που είχα από την παράσταση μου βγάζουν περισσότερο θυμό, όμως η απογοήτευση ήταν πραγματικά μεγάλη. Φυσικά ο κ. Σκιαδαρέσης εξαιρετικός, όπως σε κάθε ρόλο, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα ήταν δυνατό να σώσει αυτή την τραγωδία. Προσωπικά απορώ πως δέχτηκε να παίξει σε κάτι τέτοιο. Μπορεί να είμαι δριμύς, αλλά απλά δεν κολλούσε αυτό που έβλεπα με αυτό που άκουγα. Αν άκουγα τα ίδια λόγια από έφηβο στην τάξη ή στην Βουλή των εφήβων θα το σκεφτόμουν αλλιώς...