Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα…

Αισθηματική κομεντί του Γουίλ Ράσελ σε σκηνοθεσία Δ. Κατρανίδη με τους Δ. Κατρανίδη και Παν. Βλαντή.

Η αλλόκοτη σχέση ενός μεσήλικα καθηγητή με μια νεαρή κομμώτρια κατά τη διάρκεια της «εκπαίδευσής» της.

Από τα πολύ αγαπημένα έργα του Παγκοσμίου Θεάτρου με βάσεις στον «Πυγμαλίωνα» και το «Ωραία μου Κυρία». Ευχάριστο και συνάμα συγκινητικό με όμορφα νοήματα.
Ζεστό, οικείο και με έμφαση στη λεπτομέρεια το σκηνικό του -δυστυχώς- αείμνηστου πια Γ.Πάτσα. All time classic ο κ.Κατρανίδης, ευγενής, αξιοπρεπής και ταλαντούχος. Πραγματικά πολύ καλή η κ.Βλαντή. και οι δύο πρωταγωνιστές πείθουν στους ρόλους του. Τόσο ο κ. Κατρανίδης ως συντηρητικός καθηγητής φιλοσοφίας, όσο και η κ.Βλαντή ως λαϊκή πλην χαριτωμένη κομμώτρια. Μοναδικό ατόπημα το ενδυματολογικό της κ.Βλαντή. Ειδικά στο τέλος επαναλαμβάνεται το ίδιο ντύσιμο, κάτι που θα ήταν πιο ταιριαστό αν άλλαζε, ώστε να μην κουράσει το μάτι του θεατή και κυρίως να δείξει τις αλλαγές που έχουν επέλθει πάνω στη Ρίτα.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα και καλοδουλεμένη παράσταση στο θέατρο Πόλη.

Για εμένα η παράσταση αυτή ήταν μια αποκάλυψη. Περίμενα να δω μια απλή ρομαντική παράσταση, όμως τελικά ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Μέσα από την σχέση των δυο ανθρώπων θίγονται ένα σωρό σημαντικά θέματα με ένα τρόπο χιουμοριστικό και ταυτόχρονα σοβαρό όπως του αρμόζει. Καταπληκτικό κείμενο που ζωντανεύει με μοναδικό τρόπο από δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς. Σίγουρα μια από τις κορυφαίες παραστάσεις που παρακολούθησα φέτος!